Ne güzel sey hatirlamak seni
Ne güzel sey hatirlamak seni:
ölüm ve zafer haberleri icinden,
hapiste
ve yasim kirki; gecmis iken...
Ne güzel sey hatirlamak seni:
bir mavi kumasin üstünde unutulmus olan elin
ve saclarinda
vakur yumusakligi canimin ici ; istanbul topraginin...
Içimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti...
Parmaklarin ucunda kalan kokusu sarduya yapraginin,
günesli bir rahatlik
ve etin daveti:
kipkizil cizgilerle bölünmüs
sicak koyu bir karanlik...
Ne güzel sey hatirlamak seni,
yazamak sana dair,
hapiste sirt üstü yatip seni düsünmek:
filanca gün, falanca yerde söyledigin söz,
kendisi degil
edasindaki dünya...
Ne güzel sey hatirlamak seni.
Sana tahtadan birseyler oymaliyim yine:
bir cekmece
bir yüzük,
ve üc metre kadar ince ipekli dokumaliyim.
Ve hemen
firlayarak yerimden
penceremde demirlere yapisarak
hürriyetin sütbeyaz maviligine
sana yazdiklarimi bagira bagira okumaliyim...
Ne güzel sey hatirlamak seni:
ölüm ve zafer haberleri icinde,
hapiste
ve yasim kirki gecmis iken...